Orthomoleculaire geneeskunde/KPNI
De orthomoleculaire geneeskunde gaat ervan uit dat het lichaam over de juiste voedingsstoffen, in de juiste hoeveelheden moet beschikken voor een goede gezondheid. Naast het feit dat gezonde voeding in de therapie de basis moet zijn, wordt in de orthomoleculaire geneeskunde of therapie vaak gebruik gemaakt van voedingssupplementen om gezondheidsklachten te behandelen.
In 1968 werd de orthomoleculaire geneeskunde door Linus Pauling geïntroduceerd. Orthomoleculaire geneeskunde is een wetenschappelijk onderbouwde vorm van geneeskunde. Orthos komt uit het Grieks en betekent juist. Moleculair is afgeleid van het woord molecuul en verwijst naar de moleculen in de voedingsstoffen. Het doel van de orthomoleculaire geneeskunde is streven naar optimale concentraties voedingsstoffen in het lichaam. Hiermee wordt een vitale omgeving gecreëerd voor alle lichaamscellen en organen, zodat deze goed kunnen functioneren en zo een optimale gezondheid kan worden bereikt. Door middel van orthomoleculaire therapie kunnen veel ziekteprocessen positief worden beïnvloed. Orthomoleculaire geneeskunde is dan ook een uitstekende ondersteuning of aanvulling op de reguliere geneeskunde. De meest voorkomende klachten die ik mijn praktijk behandel zijn:
- vermoeidheidsklachten
- burn out
- darmproblemen (dysbiose)
- spijsverteringsklachten (maag, darm, lever)
- hoofdpijn en migraine
- slecht slapen
- stress gerelateerde klachten
- bloedsuikerproblemen
- bloeddrukproblemen
- allergie, hooikoorts
- longklachten, astma
- chronische ontstekingsklachten
- gewrichtsklachten, fibromyalgie
- zenuwaandoeningen
Bij acute klachten is het gewenst om eerst contact op te nemen met de huisarts en/of specialist.
Ik heb in 2009 de KPNI opleiding van de Natura Foundation tot orthomoleculaire therapeut met goed resultaat afgesloten. KPNI staat voor Klinische Psycho-Neuro-Immunologie. Dit is een orthomoleculaire studie die inzicht geeft in de wisselwerking tussen alle organen in het lichaam, de psyche en alle andere systemen, zoals het zenuwstelsel, het spijsverteringsysteem, het immuunsysteem en het hormonaal stelsel.
Tevens wordt in deze studie gekeken naar de omgevingsfactoren (epi genetica) waarmee we als mens te maken hebben. Omgevingsfactoren zijn in principe alle factoren die ons leven beïnvloeden: voeding, het weer, toxines, stress, enz.